Co is een held!

Goh, ben ik alweer anderhalf jaar in een soort gevecht verwikkeld. Denk nou niet dat ik erg zwaar heb, want zo voel ik het de meeste dagen niet. Ik doe gewoon wat ik doen moet om zo goed en zo snel mogelijk te herstellen. Dat houdt in dat ik zoveel mogelijk dingen zelf wil doen, dat is ondertussen best veel, en trouw mijn rondjes in de sportschool doe, al dan niet samen met fysiotherapeut André. Natuurlijk heb ik ook van die dagen, dat het allemaal moeizamer gaat dan normaal. Dat is dan vaak vermoeidheid doordat ik de dag of dagen ervoor te druk ben geweest, maar er zijn ook van die momenten dat ik mijn handicaps hartgrondig vervloek. Maar goed, dat hoort er natuurlijk een beetje bij. Mijn herstel gaat nu eenmaal veel te langzaam naar mijn zin. Het herstel gaat vaak met sprongetjes. De laatste weken gaat het lopen dan ook ineens duidelijk beter, vooral door de verbetering van mijn balans. In de sportschool kan ik de vooruitgang in spierkracht mooi zien. Vooral de apparaten waarmee ik romp- en schouderspieren train, laten de vooruitgang duidelijk zien, doordat ik steedsmeer gewicht verwerk. Dat merk ik dus ook met lopen, want je balans haal je uit je romp en dan vooral uit je middel. De spierkracht in de buikspieren neemt toe met als resultaat, beter lopen. Met de handen en de voeten/enkels schiet het niet op. Natuurlijk merk ik daar ook wel enige verbetering, maar die verbeteringen laten me nog niet beter functioneren. Wachten dus en oefenen blijven en geduld hebben en ook af en toe vloeken dus, het is nu eenmaal zo. Ik blijf hopen op die kettingreactie, waar therapeuten en artsen het soms over hebben, dat het herstel aan het eind snel kan gaan. De beweging van de ene, sterke spier, helpt één of meer spieren zich te ontwikkelen. Er komen steeds meer spieren die zich ontwikkelen en die helpen steeds meer andere spieren. Dat is de gedachte achter die genoemde kettingreactie. Het energieniveau in lichaam en hoofd stijgt zodat ik ook weer aan werken begin te denken. Niet zelf de deur uit natuurlijk, maar weer een beetje bemiddelen in arbeid. Ik heb inmiddels weer enkele klanten gemeld dat ik weer in bedrijf ben en ik ben me weer aan het oriënteren op het terrein van de websites en alles wat daar bij hoort. We gaan wel zien hoe het loopt. Op dit moment geniet ik iedere dag van het feit dat ik nog op deze wereld rondloop. Ik heb gelukkig rust in mijn hoofd en ondanks het feit dat ik meestal thuis zit gebeuren er evengoed regelmatig leuke dingen. Al met al gaat het dus best aardig, maar oh, wat zou ik graag de gewone dingen weer doen die ik altijd deed. Dat is allemaal afwachten en hoe lang dat nog gaat duren….? Niemand die dat weet.

Co